Odszkodowanie za błąd medyczny - jak i od kogo się ubiegać? Odpowiedzialność karna, cywilna, dyscyplinarna?
Podstawą ubiegania się o odszkodowanie za błąd medyczny jest udowodnienie, że doszło do popełnienia błędu medycznego i że błąd ten wywołał utratę zdrowia bądź życia.
Rozróżniamy błąd medyczny – może go popełnić każdy przedstawiciel zawodu medycznego lub błąd lekarski.
Odszkodowanie za błąd lekarski i medyczny to rekompensata strat poniesionych przez pacjenta. Ma on ponadto prawo do innych rekompensat, których przyznanie zależne jest od sytuacji i okoliczności.
Zatem jeżeli została Ci wyrządzona szkoda wskutek popełnienia błędu medycznego, przysługują Ci ściśle określone roszczenia cywilnoprawne. W tym zakresie masz prawo do:
Według Sądu Najwyższego „błędem w sztuce lekarskiej jest czynność (zaniechanie) lekarza w zakresie diagnozy i terapii, niezgodna z nauką medycyny w zakresie dla lekarza dostępnym” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 1955 r.).
Na zgłoszenie błędu medycznego poszkodowany ma 3 lata od momentu, gdy poznał jego skutki. Pacjent może ubiegać się o odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej do 3 lat od pogorszenia się stanu zdrowia. Ofiary błędu medycznego w dzieciństwie, mogą dochodzić swoich spraw do dwudziestego roku życia.
Poszkodowany błędem medycznym pacjent, może skarżyć szpital lub inną placówkę, ubezpieczyciela, a także lekarza.
Ubezpieczyciel placówki także ponosi odpowiedzialność. Jeżeli lekarz zatrudniony jest na umowę o pracę, odpowiedzialność ponosi placówka i ubezpieczyciel placówki. Gdy lekarz pracuje na kontrakcie odpowiedzialność ponosi placówka medyczna i jej ubezpieczyciel oraz lekarz i jego ubezpieczyciel.
Podsumowując – za błąd medyczny może więc odpowiadać:
Wysokość roszczeń zgłaszanych w procesach odszkodowawczych z tytułu błędów medycznych, wynosi średnio od 10 000 do 1 000 000 i więcej.
Świadczenia z tytułu popełnienia błędu medycznego przysługują nie tylko samej osobie poszkodowanej, ale także innym uprawnionym.
Jeżeli nastąpił zgon poszkodowanego wskutek doznania uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, zobowiązany do naprawienia szkody powinien dokonać zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu tej osobie, która je poniosła.